Πως θα προστατευτείτε από τις υποκλοπές

Οι τελευταίες αποκαλύψεις που δημοσιεύτηκαν από την ιστοσελίδα WikiLeaks για τις υποκλοπές που έχει κάνει η CIA στα προσωπικά δεδομένα εκατομμυρίων ανθρώπων, προκαλούν ρίγος. Προάγγελος ήταν μία εικόνα απο το πρόσφατο παρελθόν. Το καλοκαίρι του 2016, ο ιδρυτής του Facebook Mark Zuckerberg είχε καλύψει την κάμερα και το μικρόφωνο του φορητού υπολογιστή του, με ταινία. Το γεγονός ότι μια κορυφαία εταιρεία ψηφιακών παίρνει αυτού του είδους τις προφυλάξεις, θεωρήθηκε από πολλούς ως ένα σημάδι ότι κανείς δεν είναι πραγματικά ασφαλης όσο καλά και να γνωρίζει το διαδίκτυο.
Σίγουρα η αίσθηση ότι τα προσωπικά δεδομένα δεν είναι τόσο προσωπικά για τους χάκερς των μυστικών υπηρεσιών, αλλά και των εγκληματικών οργανώσεων, σίγουρα κάνει τον κόσμο μας πιο ανασφαλή. Το να πληροφορείται κανείς ότι κάποιοι αξιοποιούν τα τρωτά σημεία των smartphones των υπολογιστών και των άλλων ηλεκτρονικών συσκευών που χρησιμοποιεί, σίγουρα τον κάνει να αιθάνεται ...γυμνός και ανασφαλής απέναντι στο μεγάλο αδελφό. Αν μάλιστα κατανοήσει ότι η ψηφιοποίηση της οικονομίας θα πλήξει ακόμα περισσότερο την ατομικότητά του, τότε το δίχως άλλο θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ του τεχνολογικού "απομονωτισμού" και της εκχώρησης της ιδιωτικότητάς του. Γιατί η επόμενη μέρα της καθημερινότητάς του θα είναι πλήρως εξαρτημένη από το «Διαδίκτυο των πραγμάτων» (IoT). Δηλαδή με τη διασύνδεση των καθημερινών συσκευών που χρησιμοποιεί με τεραστιες βάσεις δεδομένων, όπου θα βρίσκονται όλες οι πληροφορίες για αυτόν : από το τι μαγειρεύει, μέχρι πόσες φορές τραβά το καζανάκι και από το τι αγοράζει στο σούπερ μάρκετ μέχρι ευαίσθητες πληροφορίες για την υγεία του ίδιου και της οικογένειάς του.
Και πώς μπορούμε να αμυνθούμε απέναντι στον Μεγάλο Αδελφό; Η απλούστερη λύση είναι ακόμα: Θα ζήσω χωρίς όλες αυτές τις εφαρμογές. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο αυτό που απαντούν οι ειδικοί της πληροφορικής στην ερώτηση ενός αδαούς, για το πώς θα κρατήσει έξω απο την ζωή του το Μεγαλο Αδελφό:΄κάθε δεδομένο που ρέει, μπορεί να παρακολουθείται, απαντούν. Έτσι αν δεν έχετε συσκευές με έξυπνες λειτουργίες, τότε δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για θέματα ασφάλειας.
Οι περισσότεροι καταναλωτές είτε δεν έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι οι οικιακές συσκευές τους είναι ήδη συνδεδεμένες στο διαδίκτυο είτε υποβαθμίζουν το γεγονός αυτό. Επίσης δεν γνωρίζουν το είδος των δεδομένων που μεταδίδουν οι συσκευές. Τέλος δεν γνωρίζουν αν ο κατασκευαστής έχει προβλέψει λογισμικά ροής πληροφοριών. Γι 'αυτό κρίσιμες είναι οι απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:
-Ποιές συσκευές που χρησιμοποιούν συλλέγουν δεδομένα και αν το κάνουν, τι είδους δεδομένα συλλέγουν;
-Τι σκοπό έχει η συλλογή δεδομένων, τι εξυπηρετούν και ποιός έχει πρόσβαση σε αυτό;

-Τι είναι ο κατασκευαστής και αν επιτρέπεται να χρησιμοποιεί τα δεδομένα μου και τι χρήση μπορεί να κάνει με αυτά .Για παράδειγμα, μπορεί να τα περάσει σε τρίτους;
Και το πιο σημαντικό:
-Μπορώ να χρησιμοποιήσω το προϊόν χωρίς να ανταλλάσσει δεδομένα με τον κατασκευαστή;
Η πρώτη κίνηση για να δώσετε απαντήσεις στα ερωτήματα, είναι μία αναζήτηση στο ιντερνετ όπου υπάρχουν πληροφορίες για το αν μια συσκευή είναι συνδεδεμένη στο διαδίκτυο και πώς μπορείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας.
Υπάρχουν καταναλωτές που θέλουν την ασφάλεια των δεδομένων και τις ευκολίες που προσφέρουν οι συσκευεές που είναι συνδεδεμένες με το διαδίκτυο. Αυτοί θα πρέπει να ελέγξουν αν τα πρωτόκολλα δεδομένων κρυπτογραφούνται.
Πολλές ψηφιακές ροές δεδομένων μπορούν να γίνουν ασφαλείς, αν ο χρήστης χρησιμοποιήσει προσωπικούς κωδικούς πρόσβασης και χρησιμοποιήσει άλλες μεθόδους κρυπτογράφησης. Αυτό θα το πετύχουν μέσω των κατάλληλων ρυθμίσεων που υπάρχουν στην ενότητα Ρυθμίσεις χρήστη της συσκευής του. Αυτό επιτρέπει στον καταναλωτή και όχι στην συσκευή να προσδιορίσει τον τύπο των δεδομένων που μεταδίδονται.
Βασικός κανόνας για να προστατεύσετε τη ροή των δεδομένων, είναι να χρησιμοποιείτε ασφαλείς συνδέσεις στο διαδίκτυο. Η βασική προϋπόθεση είναι η χρήση ενός κωδικού πρόσβασης. Αλλά υπάρχουν και άλλες λύσεις οι οποίες όμως είτε απαιτούν ειδικές γνώσεις είτε απαιτούν μεγάλη χρηματική δαπάνη. Αλλά και αυτές έχουν κενά. Για παράδειγμα μπορεί να κτίσει κανείς το δικό του δίκτυο. Για να το πετύχει όμως, χρειάζεται δικό του server και να ρυθιστεί κατάλληλα. Για να γίνει αυτό όμως χρειάζονται χρήματα και γνώσεις.Σε κάθε περίπτωση τα τοπικά δίκτυα έχουν ένα άλλο μειονέκτημα. Αν έχω να δημιουργήσει το δικό μου server, μπορώ να ελέγξω μόνο τα πράγματα σε τοπικό επίπεδο, αν όμως θέλω να έχουν τον έλεγχο και από το εξωτερικό, θα πρέπει να δημιουργήσω VPN (Virtual Private Network) που παρέχει την ασφάλεια πλοήγησης στο διαδίκτυο.
Αλλά και πάλι δεν είστε προστατευμένοι. Δεν έχει σημασία το πόσο ασφαλής είναι η πρόσβαση σας στο διαδίκτυο αφού μερικές φορές το σφάλμα ασφάλειας βρίσκεται στο λειτουργικό σύστημα. Για το λόγο αυτό κάποιες εταιρείες ελέγχουν τακτικά το λογισμικό τους και, εάν ανακαλύψουν τρωτά σημεία κάνουν ενημερώσεις.
Η σύνδεση στο internet είναι ασφαλής επίσης και η συσκευή είναι ασφαλής, αλλά τι γίνεται με τα μηνύματα που στέλνετε; Υπάρχουν πολλές εφαρμογές που έχουν σχεδιαστεί για την ασφαλή επικοινωνία και την κρυπτογράφηση και την προστασία με κωδικό πρόσβασης. Παρόλα αυτά η κλοπή δεδομένων δεν μπορεί να αποκλειστεί, αφού οι "εισβολείς" επικεντρώνονται περισσότερο προς το λειτουργικό σύστημα από τα προγράμματα. Αυτό σημαίνει ότι οι hackers θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να ανακτήσουν τα μηνύματα πριν κρυπτογραφηθούν και αποσταλούν μέσω των εφαρμογών.
ΠΗΓΗ:premium.paratiritis.gr