Δεν ξέρουμε πόσο θρήσκος ήταν ή δεν ήταν αυτός ο οποίος σκέφτηκε να ονομάσει έτσι τη στάση αυτή, αλλά έτσι όπως την περιέγραψε πράγματι το όνομα αυτό της ταιριάζει.
Εκείνος ξαπλώνει στο κρεβάτι και βάζει το κεφάλι του αναπαυτικά πάνω σε ένα μαξιλάρι. Εκείνη του γυρίζει την πλάτη και κάθεται πάνω του περνώντας τα πόδια της κάτω από τα δικά του ενώ σκύβει μπροστά σα να κάνει μετάνοια.
Έτσι όπως το διαβάσαμε μας θύμισε την θρησκευτική εκδοχή της ανάποδης καβαλάρισσας και μάλλον περί αυτού πρόκειται κιόλας. Ουσιαστικά ο ρυθμός κρατιέται από εκείνη η οποία ανεβοκατεβαίνει όπως θέλει μπροστά και πίσω σα να έρχεται με επαφή μία με τον σύντροφό της και μία με το κρεβάτι. Θεϊκό.