Kαρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών

Μόλις επέστρεψα από Βρυξέλλες με μία διαπίστωση και απορία συγχρόνως. Κατηγορούν και δικαίως τους Έλληνες για τη γραφειοκρατία τους, τη δημόσια διοίκησή τους και τους πολλούς δημόσιους υπαλλήλους τους. Μα οι καρεκλοκένταυροι των Βρυξελλών έχουν φτιάξει κάτι παρόμοιο, δεκάδες ΤΕΡΑΣΤΙΑ κτήρια με χιλιάδες γραφεία, άπειρους κοινοτικούς υπαλλήλους, 751 ευρωβουλευτές ο καθένας με το υπηρεσιακό του αυτοκίνητο, τον οδηγό του και κάμποσους παρατρεχάμενους (λες και κανείς από αυτούς παίζει κάποιο ρόλο στη πορεία των πραγμάτων!), άπειρους μεταφραστές, δικηγόρους, γραμματείς, φαρισαίους και παέι λέγοντας. Ποιος πληρώνει για όλα αυτά εν μέσω λιτότητας για τους ευρωπαϊκούς λαούς και με μεγαλύτερη κρίση να έρχεται ; Πως την είδαν οι Ευρωπαίοι ; Γιατί δεν μιμήθηκαν τους Αμερικάνους σε ένα από τα λίγα καλά τους, αυτό της δημόσιας διοίκησής τους τέτοιας ώστε να μη χρειάζεται να υπάρχει καν Διοικητικό δίκαιο στη νομοθεσία τους ; Που πάει η Ευρώπη με τέτοια χλιδή στη κορυφή και τέτοια φτώχεια στη βάση ; καλύτερα να μην απαντήσω εγώ. Κατά τα άλλα πρόκειται για μία θαυμάσια πόλη, μία σύγχρονη βαβέλ ως προς την συνύπαρξη του ανθρώπινου στοιχείου.

Του Σταύρου Σταυρίδη